İran’ın uygarlık ve dini.

                     İran’ın uygarlık ve dini

. Orta Asya uluslarının ve İran’ın dini üzerine yapılacak incelemeler bağlamında elimizde kutsal kitap Auesta, Herodotos ve Plutarkhos’un yazıları ve Akhaimenidler döneminden kalma bazı yazıtlar var.
İlkel İran dini, doğayla yaptığı savaşta insanın güçsüzlüğünü yansıtıyordu. Boylar kutsal hayvanlara, örneğin köpek ve öküze tapıyorlardı. İranlılar ve öteki ulusların bu tür inançları totemciliğin bir kalıntısıdır. Önemli tanrılarına gelince, bunlar doğa güçlerini simgeliyorlardı. En yaygın tapınma, toprak, gökyüzü, su, ateş kütlerine yönelikti. Ateş kültü, İran boylarının Ahuramazda
(Grekçe “Ormuzd”) dinine sıkı sıkıya bağlıydı. Yıldız kültünün, özellikle tanrı Mithra’yla simgelenen güneşin önemli bir yeri vardı. Mithra dini, tarım ve hayvancılığa bağlıdır. Doğanın üretici
güçlerinin simgesi olan Mithra daha sonra ölülerin koruyucusu ve savaş tanrısı durumuna geldi. Eski İran dininde tapınak yoktu. Törenler –dualar ve kurbanlar– uygun görülen yerlerde yapılıyordu.

Kaynak
İlkçağ Tarihi - 1 • V. Diakov - S. Kovalev